Kraljevska banja na Jastrepcu

Banja je smeštena na severnim padinama planine Veliki Jastrebac, na nadmorskoj visini od 540 metara. Ušuškana je u kotlinama Ribarske i Banjske reke, a zbog relativno visoke nadmorske visine i planinskih ogranaka, ima subplaninsku klimu sa najkišovitijim majem i najsuvljim februarom. 

Od Kruševca je udaljena 34 kilometara jugoistočno, dok je od Aleksinca deli ista kilometraža, ali jugozapadno. Od Beograda je udaljena 222, a od Niša svega 72 kilometra.

Ribarska Banja, svoje ime dobila je po ribarima koji su na njenim izvorima, za Kneza Lazara, pecali pastrmku izuzetnog kvaliteta.  Ipak, korišćenje njenih lekovitih svojstva zadire još dublje u prošlost u vreme Rimljana i  4. vek nove ere, o čemu svedoče arheološki ostaci iz okoline banje. Nastanak kupatila se po legendi vezuje za doba Carice Milice, koja je po nekim izvorima, dolazila u Ribarsku Banju kako bi održavala svoju lepotu. Ni Turci nisu bili ravnodušni na blagotvorna, prirodna dejstva ove banje pa su stoga u njoj podigli kupatilo – hamam, koji su posećivali radi negovanja tela i duha.

Pet vekova kasnije na temeljima starog turskog hamama, koji je dugo služio posetioce, izgrađeno je novije kupatilo, po nalogu srpskog kneza Aleksandra Karađorđevića. Još pre toga u vreme vladavine Miloša Obrenovića, uzorak banjske vode poslat  je na ispitivanje u Beč, što je prva analiza njene vode ikada uređena. Ipak interesovanje za ovu banju raste tek od posete Aleksandra Karađorđevića koja se odigrala 1852. godine. Nedugo zatim godine 1854. banja dobija i svog prvog stalnog banjskog lekara.  Jednu deceniju kasnije u banji su  podignute mehana, opšta trpezarija i starešinska zgrada, a kaptirana su i dva njena izvora ( Hladna sumporača i Kničanka).

Kapaciteti i svojstva 

Zavod za lečenje i rehabilitaciju obolelih od ortopedskih, koštano-zglobnih i degenerativnih oboljenja Ribarska banja raspolaže sa 470 ležajava, od čega 200 kreveta pripada zdravstvenom sektoru i ostalih 270 je na raspolaganju su turistima.
Mineralna sumporovita voda izvire na ukupno šest izvora, čije vode spadaju u slaboalkalne homeoterme i salinične. Najtoplije vrelo ima temperaturu od 41,5 stepeni, dok ostali izvori imaju temperaturu od 25 do 38,7 stepeni Celzijusovih. Lečenje se sprovodi ultrazvučnom, foto, kinezi, termo i hidroterapijom, a odnedavno je svim pacijentima dostupna i hiperbarična oksigenoterapija.

Burna previranja koja je 19. vek doneo Srbiji, nisu zaobišla ni Ribarsku Banju, pa je tokom srpsko-turskog rata 1876. ona sravnjena sa zemljom ( porušeni su svi do tada sagrađeni, i po broju skromni, banjski objekti osim glavnog kupatila). Banja je obnovljena 1882. godine, a 1883. godine izgrađeno je zidano kupatilo sa kadama.

Sve u svemu, da li zbog, fizičkih stradanja koje je pretrpela u 19. veku ili iz nekog drugog razloga, sve do početka 20. veka, Ribarska Banja, u odnosu na druge srpske banje, bila je prilično primitivno uređena i eksploatisana. Njen stvarni razvoj započinje 1904. godinom i početkom vladavine kralja Petra I Karađorđevića, koji je pokazao veliko interesovanje za razvoj ovog lečilišta.

U periodu između 1904. i 1911. godine izgrađeno je više objekata za smeštaj gostiju. Već do 1907. sagrađene su vile ( „Srbija“ ( 1904), „Bosna“ i „Slavonija“ (1905), „Hercegovina“ i „Crna Gora“ ( 1907) itd.), čiji je ukupni kapacitet bio oko 200 gostiju.

Godine 1910. izgrađen je najveći broj banjskih objekata, i u velikoj meri regulisana infrastruktura. Te je godine postavljena kanalizacija,  prosečen je i iznivelisan glavni banjski put, uređen je banjski park, a u banjskoj šumi površine od oko 100 hektara, uređene su staze za šetnju. Zahvaljujući ovom brzom tempu, može se reći da su do Prvog svetskog rata, u banji izgrađene sve važnije zgrade i banjski objekti.  Ipak, sve do Drugog svetskog rata Ribarska Banja nije uspela da postane više od banje sezonskog karaktera. Kao i mnogo toga drugog, tokom rata nije radila, a od njegovih posledica obnovljena je već 1946. godine.  Godine 1949. postala je klimatsko lečilište, dok je do tada imala status „samo“ balneološkog lečilišta.

Leči
- Stanja posle koštanih preloma i operacija na kostima - Svi oblici reumatizma (zapaljivi, degenerativni i vanzglobni) - Kontrakture zglobova - Deformacije kičmenog stuba - Posttraumatska pareza i pareze nerava - Hemiplegije - Hemipareze.